Ik ben Stephan Oesterreicher, de oprichter van Mypalmleaf, en vandaag wil ik jullie een korte versie van het Mypalmleaf verhaal vertellen. De gedetailleerde versie zou waarschijnlijk meerdere boekdelen vullen, maar ik zal proberen het kort te houden.
In de zomer van 1984 ben ik geboren in de buurt van Stuttgart, in het zuidwesten van Duitsland, en ben daar heel beschermd opgegroeid. Ik genoot ervan om dicht bij de natuur te zijn, maar ik was ook al van jongs af aan dol op reizen, wat voor een groot deel te danken was aan mijn ouders, die me al vroeg de wereld lieten zien. Als rebelse tiener begon ik zelf Europa te verkennen en op mijn 18e, toen ik nog op school zat, richtte ik mijn eerste bedrijfje op. Later verkocht ik het, maar het merk bestaat nog steeds. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met meditatie en yoga, was mijn interesse meteen gewekt en begreep ik dat een heldere geest de diepste ervaringen kan brengen.
Hoewel mijn ouders me vaak probeerden over te halen om aan een universiteit te gaan studeren, lieten ze me gelukkig mijn pad volgen, waar ik heel dankbaar voor ben. Want ik wist dat wat ik wilde leren op geen enkele universiteit of in geen enkel conventioneel beroep te vinden was. En dus begon ik mijn zoektocht. In de zomer van 2004, kort nadat ik mijn middelbare schooldiploma had gehaald, was het zover en vloog ik met een enkeltje naar India. Er ging een hele nieuwe wereld voor me open. De magie van India en de ontmoetingen met monniken in de Himalaya of yogi’s aan de oevers van de Ganges wekten in mij het verlangen om me volledig te wijden aan de studie van spiritualiteit en de zoektocht naar de zin van dit leven. En dat heb ik gedaan. Met heel mijn hart.
Een zoektocht die me naar de meest magische plekken ter wereld bracht. Waarop ik naar meer dan 60 landen reisde en mocht leren van meesters en geleerden van alle religies en tradities. Beschermers van wijsheid en licht. Bronnen van liefde en bewustzijn. Ik ben hen diep dankbaar. Ik zou vele boeken kunnen schrijven over deze ontmoetingen. Ze hebben me diep gevormd en me de moed gegeven om me aan dit pad te wijden.
Een diep besef heeft deze ervaringen gedefinieerd en werd belichaamd door veel van deze meesters. Het besef dat alle paden, tradities en religies voortkomen uit dezelfde bron van oneindig licht en liefde en naar dezelfde ervaring leiden.
Deze ervaring kan veel verschillende nuances hebben en er in verschillende culturen heel anders uitzien. In essentie is het echter één: een bewustzijn, een liefde die ons allen verbindt.
Om dit steeds dieper te ervaren en te begrijpen, leerde ik van boeddhistische monniken, hindoe yogi’s, christelijke mystici, islamitische soefi’s, sjamanen en meesters buiten de conventionele religies.
Het wakkerde mijn liefde voor meditatie aan, waarvoor ik vooral mijn leraar Sahajananda dankbaar ben, die meditatie met zijn hele leven belichaamt en mij diep heeft geïnspireerd.
Dit leidde ertoe dat ik in totaal bijna 500 dagen doorbracht in stilteretraites, waar ik me volledig wijdde aan meditatie om het bewustzijn en de diepere dimensies van het leven te verkennen.
Ik ben diep dankbaar voor deze ervaringen, die me steeds duidelijker maakten dat het mijn taak is om andere mensen te helpen de spirituele parels in zichzelf te vinden.
Terwijl ik deze regels schrijf,
Ik word me er weer van bewust hoe dankbaar ik ben voor dit leven en voor alle kansen die ik heb gekregen.
Ik ben dankbaar dat ik de innerlijke en uiterlijke vrijheid had om me aan dit pad te wijden.
Nadat ik van 2004 tot 2010 het grootste deel van mijn tijd in Azië had doorgebracht, kwam ik in 2010 voor het eerst naar Peru, wat een belangrijk hoofdstuk in mijn leven werd.
Hier begon ik langzaam over te stappen van een “student” naar het lesgeven en uitvoeren van projecten, wat in het begin niet altijd gemakkelijk was.
Op een dag vond ik een prachtig groot huis te huur in de Heilige Vallei van de Inca’s en ik besloot ter plekke om er een “Ashram” van te maken.
Er was gratis accommodatie, eten, yoga en meditatielessen voor iedereen. Mijn bedrijfsmodel was gebaseerd op het motto: “God zal op de een of andere manier voor ons zorgen.”
Nou… voor een paar maanden was het een droom die uitkwam.
En toen… kun je het waarschijnlijk al raden… moest ik het sluiten omdat ik de huur niet meer kon betalen. Een pijnlijke ervaring die me veel heeft geleerd.
Dat was het moment waarop ik leerde dat het belangrijk was om me bezig te houden met bedrijfs- en organisatieontwikkeling, zodat de projecten die ik de wereld in wil brengen duurzaam zijn.
En zo begon ik te leren als een autodidact en leerde ik mezelf veel dingen, of ik leerde van ervaringen, gesprekken, boeken, video’s, enz.
Ik had ook veel mogelijkheden om dit toe te passen, want ik bouwde een ander meditatiecentrum in de Heilige Vallei van de Inca’s in Peru, evenals een ander tijdelijk centrum waar elke maand een driedaagse retraite in stille meditatie plaatsvond.
Bij volle maan. Op een eiland. In het Titicacameer. Op 4000m hoogte. In de buurt van duizenden jaren oude tempels. Een werkelijk magische plek die mij ook diep heeft gevormd.
Hier kreeg ik de inspiratie om me bezig te houden met technologie en innovatie, wat me naar Silicon Valley in Californië bracht, waar ik onder andere meditatieworkshops gaf voor AI-georiënteerde projecten.
Zo ontstond het Conscious Innovation Lab, het moederbedrijf van Mypalmleaf, wat een verhaal apart is…
Je kunt zien dat Mypalmleaf een lange geschiedenis heeft…
In 2009 bezocht ik voor het eerst een bibliotheek met palmbladeren in India.
Mijn palmblad werd toen niet gevonden. Toch voelde de plek en het hele proces zo authentiek dat ik het niet kon vergeten.
En vele jaren later…
Het was in de herfst van 2020, ik zat in een moeilijke fase van mijn leven, zoals veel mensen in de Covid-tijd. Ik had een moeilijke scheiding achter de rug, mijn projecten in Peru waren gepauzeerd vanwege Covid en ik kon mijn pad niet meer voelen of zien.
Depressief en doelloos was ik op bezoek bij mijn ouders toen ik op een ochtend wakker werd
En had een kristalhelder inzicht:
“De palmbladeren! Ik moet mijn palmblad vinden.” De gedachte was zo sterk dat ik het googlede terwijl ik nog half sliep en een aanbieder vond die hetzelfde werk deed als wij vandaag de dag doen, namelijk mensen helpen hun palmblad te vinden. Ik boekte meteen een afspraak!
En toen, een paar weken later, was het zover.
Ik was in België, op het punt om weer een 10-daagse Vipassana meditatieretraite bij te wonen. In deze retraites wordt voor alle praktische zaken gezorgd en kun je je van 4 uur ’s ochtends tot 9 uur ’s avonds wijden aan meditatie. Ik was daar omdat ik het gevoel had dat de retraite me zou helpen mijn weg terug te vinden naar innerlijke helderheid. En dat deed het, maar op een andere manier dan verwacht.
Want vlak voordat de retraite begon, brak het moment van mijn palmbladlezing aan. Zittend in mijn auto voor het meditatiecentrum had ik mijn eerste palmbladlezing met de palmbladbibliotheek.
Het was een prachtige ervaring die ik volledig in me heb opgenomen. Hoewel het soms moeilijk was om het sterke Indiase accent te verstaan (vandaag is het veel gemakkelijker voor mij). Ik kon voelen hoe deze wijze woorden me een solide innerlijke leiding gaven.
Het was niet alleen wat de vertaler me vertelde, maar ook het gevoel van innerlijke leiding dat steeds sterker werd.
Het was een lange lezing vol details die ik me niet helemaal kon herinneren, maar gelukkig kreeg ik ook een opname. Ik luisterde er echter pas enkele weken later naar, want aan het einde van de lezing kwamen mensen van de Vipassana-retraite me vertellen dat ik nu moest komen, omdat de poort zou sluiten.
Dus het paste perfect, en ik ging direct vanuit mijn lezing de stilte in en mediteerde de volgende 10 dagen.
Deze meditatietijd was erg diep en ik voelde niet alleen een sterke verbinding met de Rishi’s, de auteurs van de palmbladeren, maar ook een duidelijke oproep om met de palmbladeren te werken en andere mensen te helpen hun palmbladeren te vinden.
En daarom lees je nu deze regels 🙂
Hier werd ook verschillende keren naar verwezen in mijn reading. Hoewel het woord “palmbladeren” niet specifiek werd genoemd, werd mijn huidige werk met Mypalmleaf heel goed beschreven.
Toen ik na 10 dagen de meditatieretraite verliet, kon ik mijn pad weer duidelijker zien en voelen, en ik wist dat ik meer moest leren over de palmbladeren.
En dus begon ik alles te lezen over de palmbladerenbibliotheken wat ik kon vinden, nam ik contact op met mensen die ermee werkten, sprak ik met ze en kreeg ik steeds meer het gevoel dat het mijn taak was om mensen over de palmbladeren te vertellen.
Ik merkte echter dat het in mijn toenmalige omgeving in Duitsland moeilijk voor me was om me hier volledig op te concentreren, dus vloog ik spontaan naar Turkije en huurde een kamer aan zee in een klein stadje aan de Middellandse Zee.
Interessant genoeg stond het vlak naast een oude Apollotempel, de Griekse god die onder andere symbolisch staat voor het voorspellen van de toekomst.
Daar verdiepte ik mijn innerlijke en uiterlijke onderzoek naar de palmbladeren en begon ik de eerste vrienden te helpen hun eigen palmblad te vinden.
In deze periode werd de politieke stemming in Turkije echter ook donkerder.
Er waren lange sluitingsdagen, die echter niet golden voor buitenlanders, dus liep ik soms alleen door de lege straten van de stad, mijmerend over de gekte van deze wereld.
Het werd me steeds duidelijker dat ik Turkije moest verlaten en dat ik naar Mexico moest reizen om mijn leraar Sahajananda te ontmoeten en de Hridaya Yoga School te bezoeken. Ik voelde echter ook de collectieve angst, omdat er in die tijd maar weinig vluchten waren en de wereld nog stevig in de greep van Covid was.
Ik voelde me zelf vastzitten en verlamd door angst. En toen, op een woensdag…
In mijn palmbladlezing werd me aangeraden om elke woensdagavond een specifieke ceremonie uit te voeren, wat ik altijd heel nauwgezet deed.
Op een woensdagavond, net voor middernacht, nadat ik de ceremonie had uitgevoerd zoals aanbevolen in mijn palmbladlezing, veranderde mijn mentale toestand plotseling. De angst was weg en ik kreeg een duidelijke impuls om naar Mexico te reizen. Direct daarna boekte ik een vlucht. Nog geen 48 uur later zat ik in het vliegtuig van Turkije naar Mexico.
Het was een vreemde reis in een vreemde tijd. Maar het voelde goed en Mexico verwelkomde me met open armen.
Daar kwam ik aan bij de Hridaya Yoga School in het kleine dorpje Mazunte aan de Pacifische kust, wat een perfecte plek was om me te wijden aan het werken met de palmbladeren.
In een gekke wereld, getekend door angst, was het een kleine oase waar moedige mensen van over de hele wereld samenkwamen om zich te wijden aan hun spirituele ontwikkeling en de visie van een betere wereld.
Zo kon ik ’s ochtends deelnemen aan de groepsmeditatie voordat ik aan mijn bureau ging zitten met uitzicht op de Stille Oceaan om aan Mypalmleaf te werken.
Het was ook een perfecte plek om mensen te ontmoeten die geïnteresseerd waren in de palmbladbibliotheken en aan zo’n project wilden werken.
Zo kon ik mijn eerste parttime “werknemers” aannemen, aanvankelijk vrienden die enthousiast waren over het Mypalmleaf-project. Tot op de dag van vandaag ben ik elk van hen dankbaar, die het kleine, tere plantje Mypalmleaf hielpen groeien in die eerste dagen, weken, maanden en jaren.
Natuurlijk voelt het goed om vandaag de oprichter te zijn van de prachtig groeiende Mypalmleaf-organisatie.
Ik ben me er echter terdege van bewust dat ik het nooit alleen had kunnen doen en dat er een “wij” van ons geweldige team nodig was om de schatten van de palmbladeren met de wereld te delen. Het is leuk om voor de camera te staan, maar de belangrijkste mensen in Mypalmleaf zijn eigenlijk degenen achter de schermen (dank je wel Quetzal en Akiladevi en alle geweldige vertalers).
Het gebeurde echter niet alleen in Mazunte. Door mijn vele reizen heb ik een heel globaal netwerk, en als bij toverslag kwamen er ineens nieuwe en oude contacten met mensen die zich ook geroepen voelden om met de palmbladerenbibliotheken te werken.
En dus kwamen er vanaf het begin mensen van over de hele wereld naar ons toe.
En zo hebben we tot op de dag van vandaag al meer dan 3000 mensen uit 60 landen in 9 verschillende talen geholpen bij het vinden en lezen van hun palmblad.
Nadat ik een paar maanden met de palmbladbibliotheek had gewerkt, kon ik deze eind 2021 voor het eerst bezoeken.
Het was niet gemakkelijk om in India te komen, maar uiteindelijk kreeg ik een zakenvisum en bezocht ik samen met mijn goede vriendin en collega Marina Zakharova van Mypalmleaf Rusland de palmbladerenbibliotheek in het zuiden van India.
De leider, Shyam, is vandaag de dag niet alleen een goede vriend maar ook een geweldige gids die ons veel magische plekken heeft laten zien en met wie we voor het eerst de Navagraha pelgrimstocht hebben ondernomen, wat een kleine Mypalmleaf traditie is geworden.
De 9 Navagraha tempels zijn elk gewijd aan een van de 9 planeten.
We bezochten vele prachtige tempels, palmbladbibliotheken, de graven van oude meesters en dompelden ons onder in de wereld van lichtgevende genezingsrituelen, die ook vaak werden aanbevolen in de palmbladbibliotheken.
Het was goed om dit allemaal ter plekke mee te maken, en ook goed dat we de tijd hadden meegebracht en ons maandenlang volledig konden onderdompelen in de wereld van de palmbladbibliotheken.
Deze tijd heeft mijn vertrouwen in de palmbladeren nog meer verdiept, omdat ik in het begin ook een zekere scepsis had, die nu door de vele directe ervaringen met de palmbladeren is veranderd in een diep vertrouwen.
En zo is het nog steeds. Vele prachtige hoofdstukken later.
In februari 2024, terwijl ik deze regels schrijf in het prachtige Bali.
Ik heb net 2 intensieve maanden in India doorgebracht, waar ik samen met een paar goede vrienden, mijn “Mypalmleaf-collega’s”, nog een Navagraha-pelgrimstocht heb gemaakt en verschillende bezoeken heb gebracht aan de palmbladerenbibliotheken.
Mypalmleaf is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een kleine maar fijne, professionele wereldwijde organisatie, waaraan bijna 40 mensen regelmatig bijdragen.
Mijn leven is in veel opzichten veranderd, maar in essentie is het nog steeds hetzelfde.
Toch is mijn diepe liefde voor het leven en het ontwaken van onze ware natuur mijn diepste motivatie, waaraan mijn leven is gewijd.
Dit combineren met professionele, duurzame structuren en het aanbieden van een unieke service met de palmbladlezingen vervult me enorm.
En als je je ooit geroepen voelt om je palmblad te vinden, dan begeleiden wij van Mypalmleaf je graag op de reis met de palmbladeren. Het is onze taak, die we graag vanuit ons hart doen.
Tot snel
Stephan
Aarif, Abhilash, Aimee, Akiladevi, Allwin, Andrea, Archana, Ashok, Brita, Casey, Crystal, Dhanalakshmi, Dhyan, Emmanuel, Fatih, Hemaladkshmi, Jair, Janani, Jaya Balaji, Jayshee, Jeeva, Joe, Karnit, Katja, Katrin, Klaus, Kotomi, Kristian, Kyle, Lakshmi, Liam, Linda, Lokeshwari, Marcello, Marie, Marina, Mayuko, Nadine, Naveed, Nivethini, Pablo, Pavithra, Philip, Pradyumn, Priya, Quetzal, Ricky, Rostin, Saba, Sahil, Satish, Shiva, Shyam, Sonali, Spanda, Sreedevi, Stefan, Stephanie, Sudiipa, Sumithra, Thomas, Tom, Uelfide, Uma Devi, Vannessa, Vera, Vijaya Rani, Julien, Monchi.
