Het heilige koninkrijk van Shambhala

Er bestaan veel legendes rond het heilige rijk van Shambhala. Sommigen zagen het als een fysieke locatie Een paradijs/utopie verborgen hoog in de Himalaya. Voor anderen is het een mysterieus land binnenin de (schijnbaar) holle aarde, toegankelijk via de (schijnbare) gaten in de noord- en zuidpool van de planeet.

Voor anderen is het Land van Shambhala een subtiel astraal rijk Een rijk bevolkt door wezens, waarvan sommigen ooit als mensen op aarde leefden, die bestaan als emanaties van liefde voor de mensheid. Ze zeggen dat deze wezens de spirituele ontwikkeling van de mensheid begeleiden en dat al doen zolang er mensen zijn

De meest uitgebreide geschriften over Shambhala zijn te vinden in de Tibetaans Boeddhistische Tantrische leringen over Kalachakra. Hoewel de legendes zelf veel eerder verschijnen dan De boeddhistische traditie van Tibet.

In het onderricht van Kalachakra staat dat alleen diegenen die ‘karmisch waardig’ zijn dit zuivere rijk mogen betreden De 14e dalai lama zelf zei tijdens zijn inwijding in Kalachakra Tantra in 1985: “We kunnen alleen maar zeggen dat het een zuiver land is, een zuiver land in het menselijk rijk en tenzij men de verdienste en de werkelijke karmische associatie heeft, kan men er niet werkelijk komen

Het heilige rijk van Shambhala is grotendeels gehuld in mysterie De kennis van Shambhala wordt vertroebeld door moeilijk te geloven legendes en allegorische/mythologische verhalen. En toch bestaat zo’n rijk.

Een recente Satsang serie van spiritueel meester en oprichter van Hridaya Yoga, Sahajananda, belicht met een schat aan direct ervaringsgericht en theoretisch begrip dit rijk, zijn rol in de evoluties van de mensheid en de reële mogelijkheid die ieder van ons heeft om een directe, ervaringsgerichte verbinding te maken met Shambhala.

Dit artikel is een combinatie van samenvattingen van ideeën die Sahajananda in de serie verwoordde plus stukjes aanvullend onderzoek.

Wat is Shambhala?
Laten we beginnen met te kijken naar de verschillende namen en culturen, door en waarin het heilige rijk van Shambhala is verschenen.

Etemologie:

In het Sanskriet:
Sham = geluk rust
Bhala (bhal) = geven

In het Tibetaans:
Bde’byung = de bron van geluk

De bron van geluk is een naam die gegeven wordt aan Heer Shiva. K’am-trul Rinpoche, een Tibetaanse lama die een grote rol heeft gespeeld in de verspreiding van de leer van Shambhala, verwijst zelf naar Shambhala als het land van Shiva

De collectieve mythologie van de mensheid bevat vele andere namen voor dit rijk. Inclusief Agartha, Shangri-la, het land van de levenden, verboden land, het land van de witte wateren. Het land van de stralende geesten, het land van het levende vuur, het land van de levende goden, het land van de wateren.

Veel culturen hebben geschreven over een mystiek subtiel koninkrijk dat de mensheid spiritueel ondersteunt Hindoes spreken van Paradesha, aryavarsha – het land waar de veda’s vandaan kwamen. De Chinezen erkennen een land dat bekend staat als Hsi Tien. Deze geschriften dateren van voor het boeddhisme van Tibet. In Europa spraken de Kelten over Avalon. Christenen en joden spreken over de tuin van Eden. Hebreeuwse legenden verwijzen naar ‘Luz’ een ondergrondse stad bij een heilige berg, de verblijfplaats van onsterfelijkheid.

We kunnen duidelijk veel verschillende namen en historische voorvallen zien. Het is duidelijk dat het idee van een speciaal, geheim verborgen rijk niet onbekend is voor de mensheid Een rijk met een dergelijke spirituele betekenis komt inderdaad in veel oude culturen voor.

De namen zelf roepen de genade op
De namen zelf schetsen voor ons een beeld van wat zo’n rijk historisch betekent en heeft betekend. Sahajananda wijst erop dat de namen zelf niet slechts historische details van wetenschappelijk belang zijn Het overdenken van de naam waaronder het rijk bekend staat, is een manier om de verbinding met Shambhala op te roepen

Wie is er bijvoorbeeld niet geïnspireerd door een mythisch land dat het land van het levende vuur wordt genoemd? Het schetst op zijn minst een levendig beeld voor de geest. En welke yogabeoefenaar zou niet meteen geïntrigeerd raken door een ‘land in handen van Shiva’.

Zelfs de uitdrukking ‘het heilige rijk van Shambhala’ kan ons diep inspireren

Als de mogelijkheid van een nieuwe aarde
Sahajananda beschouwt Shambhala, in zijn meest verfijnde betekenis, als intiemer dan een astraal rijk Hij zegt dat het de hoop op vrijheid is die in het menselijk bewustzijn bestaat. Het is het leidende licht dat in elk wezen leeft, als het weten dat waarheid en vrijheid mogelijkheden zijn. En als de bereidheid in mensen om hun leven te wijden aan het zoeken en leven van waarheid en vrijheid.

Vanuit dit perspectief vergroten de legenden van Shambhala de spirituele aspiratie Ze inspireren ons om onze ziel uit te tillen boven middelmatigheid, egoïsme en onwetendheid. In plaats daarvan richten we onze gedachten en zielen op de eeuwigheid.

Deze legendes zijn echter slechts herinneringen. De verhalen raken en resoneren met het diepe weten in ons wezen Ze herinneren ons eraan dat we de genade van dit subtiele rijk al kennen.

Sahajananda moedigt mensen aan om niet naar Shambhala te verwijzen als een subtiel rijk In plaats daarvan dringt hij erop aan dat het bekend moet staan als de levende mogelijkheid van deze realiteit die zich in onze wereld manifesteert. Hij zegt dat Shambhala een brug is tussen aarde en hemel, mens en god. Dat deze brug moet worden opgevat als het spirituele hart. Als het Innerlijk weten van die werkelijkheid.

Shambhala is dan het innerlijk weten van, en de volledige toewijding aan de waarheid. Het geloof en het vertrouwen dat die realiteit in deze wereld kan manifesteren.

Als fysieke locatie
Vele malen is beweerd dat Shambhala een werkelijke locatie is of was, meestal beschouwd als een locatie in Oost-Azië, ten noorden van het hedendaagse Tibet. Volgens sommigen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog Nazi-officieren naar de Himalaya gestuurd om dit mysterieuze krachtige land te zoeken

Volgens Madame Blavatski van de filosofische vereniging was er ooit een zee die bedekte wat nu de Gobiwoestijn is. In het midden van die zee lag een eiland, dat werd vergeleken met Atlantis. De bewoners van dit eiland leerden de kennis en gebruiken aan de oude Indianen.

Een hindoeïstische student van haar beweert dat deze oude samenleving de kennis onderwees die later de Veda’s werden. De esoterische inzichten die hebben geleid tot wat wij kennen als Yoga en Tantra werden ook onderwezen door deze Atlantiërs

Er wordt ook verondersteld dat er ergens in de Himalaya een geheime ingang is naar het binnenste van de fysieke aarde In dit perspectief wordt de aarde als hol beschouwd Diep in de aarde zou een koninkrijk zijn met de naam Agartha. De bewoners zijn verlichte wezens die de mensheid begeleiden.

Als een Astral Realm
Volgens de legende bestaat Shambhala als een subtiel astraal rijk Het wordt geregeerd door een welwillende koning Deze koning zal opstaan om een gouden tijdperk in te luiden wanneer de wereld ten onder is gegaan aan oorlog en hebzucht en alles verloren is. Ze zeggen dat hij vergezeld zal worden door een groot leger dat de corrupte heersers van de wereld zal verslaan.

Er zit waarheid in dit begrip. De toegang tot dit subtiele astrale rijk kan worden gemaakt via meditatie met behulp van de yantra van Shambhala.

Als het Archetype van een Perfecte Spirituele Sangha,
Een meer praktische manier om de invloed van dit rijk op de mensheid te begrijpen wordt verwoord door Sahajananda. Hij beschouwt Shambhala als het archetype van een perfecte spirituele gemeenschap Hij zegt dat overal ter wereld waar mensen samenkomen en hun leven wijden aan spirituele oefening een manifestatie is van de wijsheid van Shambhala. Dat de invloed van dit subtiele rijk zich uitdrukt via de zuivere intentie van spirituele gemeenschappen om de mensheid te verheffen en te ondersteunen.

De palmbladeren en het heilige rijk van Shambhala
Bij My Palm Leaf werken we met de palmblad profetieën. We zijn van mening dat ze zelf uitdrukkingen zijn van de genade van het rijk van Shambhala.

Deze bladeren werden eeuwen geleden geschreven door dezelfde Saptarishi die de Veda’s. Zoals we nu hebben gezien, is de Veda’s zelf zijn uitdrukkingen van de wijsheid van Shambhala. Ze werden samengesteld om de mensheid te leiden terwijl we afdaalden naar het tijdperk van de Kali Yuga.

Het primaire doel van het lezen van handpalmbladeren is niet om de informatie die erin staat door te geven. De palmbladprofetieën fungeren als een medium om mensen in contact te brengen met de wijsheid van Shambhala.

Ze herinneren ons er in de eerste plaats aan dat genade voor ons beschikbaar is. Dat begeleiding en ondersteuning altijd beschikbaar zijn En ze herinneren ons eraan dat we moeten vertrouwen Om te vertrouwen in de mogelijkheid van Liefde, Waarheid en Vrijheid als levende realiteiten op deze aarde.

Met name het beoefenen van de puja’s die in de bladeren worden aanbevolen, bevordert een speciaal soort verbinding Een die wordt gevormd tussen de zoeker en de godheid.

CONCLUSIE

De leerstellingen en legendes van Shambhala zijn veel dingen. Prachtig, Inspirerend, Mysterieus. Ze zijn ook wat onduidelijk in veel aspecten. Subtiele astrale rijken en oude, geavanceerde, verborgen koninkrijken hoog in de bergen of begraven in de (holle?) Aarde zijn voor sommigen misschien een beetje ‘out of the box’

Maar we weten allemaal in ons hart dat de manier waarop we op deze aarde leven niet helemaal coherent is We weten diep van binnen dat er zoiets bestaat als heldere en volledige vrijheid. We weten dat een wereld en samenleving gebaseerd op volledig vertrouwen, liefde en openheid mogelijk is

In hun essentie zijn de legenden van Shambhala herinner ons hieraan. Mystieke inwijdingen daargelaten, ligt de verbinding met dat rijk in essentie in onszelf In dat intieme innerlijke weten.

Er zijn veel manieren om met dat geloof in contact te komen en het te versterken. Het spirituele pad is in wezen een reis van, naar en in dat geloof. En een van die manieren is hier beschikbaar, via de genade van de palmbladprofetieën.